مدام هوای «تـو» را میکنم
و با آن زنده ام، ♥️
«نَفَـسی» که با یادت نگهم داشته
هر روز و هر ساعت...!
امروز هم
با دوست داشتنت شروع شد ،
_مثل هر روز _
لحظه لحظه های بودنت را مرور کردم ،
خیابان را، کوچه
کافه پارک پشت پنجره را
همه جا بودی...
اما چقدر ندارمت !
به "تنهاییِ"من قدم نگذارید!
دنیای تنهاییِ من پر از
دوستت دارم هایی است که در نطفه خفه شده اند.
پر از احساساتی که در لحظه جان داده اند.
پر از نامه های بی مخاطب،
پر از دلشوره های بی پاسخ
و پر از خالی ..
قدم گذاشتن در آن حوصله ای
به وسعت "تنهایی من" میخواهد.
عشقی به اندازه ی تمام
"دوستت دارم های نگفته" ای
که در گلویم شکسته شده اند.
برای قدم گذاشتن در دنیای من
باید "ماندن" را بلد باشید.
:: برچسب‌ها:
دلنوشته غم فراق ,
آمار
وب سایت:
